کپسول روغن گل مغربی گیاه اسانس

کپسول سخت روغن گل مغربی گیاه اسانس

روغن گل مغربی از دانه گیاه Oenothera biennis L. متعلق به خانواده ی Onagraceae به روش فشردن سرد تهیه شده است. استاندارد شده براساس 91-5/45 میلی­گرم گاما لینولنیک اسید در هر کپسول.

مواد تشکیل دهنده:

روغن گل مغربی (mg650)

اثرات فارماکولوژی:

روغن گل مغربی به دلیل دارا بودن اسیدهای چرب اُمگا 3، 6 و 9 ، یک منبع غنی از اسیدهای چرب غیر اشباع بوده و اسیدهای چرب ضروری لازم برای نگهداری غشاهای سلول را فراهم کرده و به عنوان یک پیش فاکتور پروستاگلاندین عمل می کند. گاما لینولنیک اسید به دی هوموگاما لینولنیک اسید و سپس طی یک واکنش آنزیمی به پروستاگلاندین E₁ (PGE1) تبدیل می شود. پروستاگلاندین E₁  دارای اثر ضدالتهابی بوده و باعث پایداری غشا سلول می شود.

روغن گل مغربی با مکانیسم احتمالی جلوگیری از تولید پلاکتی ترومبوکسان B₂ و افزایش تولید پروستاسیکلین، پاسخ تجمع پلاکت را کاهش می دهد. گاما لینولنیک اسید و لینولئیک اسید کلسترول پلاسما و تری گلیسرید را نیزکاهش می دهند. از این رو روغن گل مغربی با کاهش دو فاکتور عمده گرفتگی عروق، خطر ابتلا به تصلب شرائین و بیماری های قلبی و عروقی را کاهش می دهد.

طی تحقیقات انجام گرفته، مصرف روغن گل مغربی دربیماری MS، تا حدی چالاکی را بهبود می بخشد. همچنین گاما لینولنیک اسید به طور قابل توجهی شرایط پوست را در ابتلا به اگزما و خشکی های پیش رونده بهبود بخشیده و خارش و التهابات پوست را کاهش می دهد که البته حصول نتیجه نیازمند درمان طولانی مدت می باشد.

موارد مصرف:

نحوه مصرف:

روزانه 4-2 کپسول به همراه آب یا طبق نظر پزشک مصرف نمایید.

برای گُرگرفتگی دوران یائسگی، روزانه 4 کپسول مصرف شود.

موارد منع مصرف و احتیاط:

– بیماران مبتلا به صرع و بیمارانی که داروهای ضد تشنج و فنوتیازین ها را دریافت می­نمایند از مصرف این دارو اجتناب نمایند.

– در مصرف همزمان با داروهای ضدانعقادی و نیز گیاهان با خواص ضدانعقادی، با احتیاط مصرف شود و شاخص های انعقادی به طور مرتب چک شوند.

بارداری و شیردهی: در دوران بارداری مصرف نشود. در دوران شیردهی با احتیاط مصرف شود.

عوارض جانبی:

– مصرف روغن گل مغربی ممکن است باعث بروز برخی عوارض گوارشی ملایم نظیر حالت تهوع، استفراغ، اسهال و نفخ شود.

– روغن گل مغربی اثربخشی داروهای ضد تشنج را کاهش داده و آستانه حملات ناگهانی را در بیمارانی چون اسکیزوفرنی کاهش می دهد و همچنین ممکن است صرع زود گذر را قوت بخشد.

تداخلات دارویی:

– استفاده همزمان با فنوتیازین ها و داروهای ضد تشنج، آستانه حمله ناگهانی را کاهش می دهد. از مصرف همزمان اجتناب شود.

– استفاده همزمان با داروهای ترومبولیتیک، هپارین های با وزن مولکولی پایین، ضدپلاکت ها، ضد انعقادها و سالیسیلات ها (مانند آسپرین)، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی و گیاهان دارای خواص ضدانعقادی می­تواند باعث افزایش ریسک خونریزی شود. در صورت مصرف همزمان، شاخص های انعقادی به طور مرتب چک شوند.

شرایط نگهداری:

در جای خشک، خنک و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. دور از دسترس کودکان، نگهداری شود.